Cel ogólny:
- Zapoznanie dzieci ze zwierzętami leśnymi.
Cele operacyjne - dziecko:
- wie, jakie zwierzęta żyją w lesie,
- wie, jakie odgłosy wydają zwierzęta leśne,
- potrafi prawidłowo odgadywać zagadki,
- rozpoznaje zwierzęta po ich sylwetkach,
- dostrzega różnorodność gatunków zwierząt,
- potrafi uważnie słuchać poleceń nauczyciela,
- odpowiada na pytania nauczyciela,
- potrafi naśladować ruchy zwierząt,
- umie łączyć litery w wyrazy,
- czyta globalnie wyrazy,
- potrafi wykleić zająca z waty,
- umie współpracować z grupą.
Środki dydaktyczne:
emblematy ze zwierzętami leśnymi, zagadki słowne, kartki z sylwetkami zwierząt, ilustracje przedstawiające zwierzęta leśne, opowiadanie H. Zdzitowieckiej- „Co się stało z bielakiem", ilustracje odwzorowujące treść opowiadania, chmurki z literami, pojedyncze litery i wyrazy, cyfry do 10, ślady zwierząt, puzzle, małe obrazki przedstawiające zwierzęta leśne, opaska, blok techniczny, klej, wata, nitka, piosenka, nożyczki, szablony przedstawiające zająca, drewniany zając..
Przebieg:
- Powitanie- zabawa „Naśladowanie zwierząt".
- Dzieci stoją w kole. Każde z dzieci dostaję emblemat ze zwierzęciem leśnym: sowa, niedźwiedź, wrona, wilk.
- Na polecenie nauczycielki dzieci mające określony emblemat wydają po kolei odgłosy zwierząt: sowa - u, u, u; niedźwiedź- m, m, m; wrona- kra, kra, kra; wilk- au, au, au.
- Rozwiązywanie zagadek słownych o zwierzętach leśnych.
- Ma rude futerko, w malej dziupli mieszka, lubi łuskać szyszki lub chrupać orzeszka. (wiewiórka)
- Podobny jest do świni. Jest zły i ma ostre kły. (dzik)
- Ma okrągłe oczy, świetnie widzi w nocy. I widzi i słyszy poluje na myszy. (sowa)
- Ma szare futerko, długie uszy, ogonek nieduży. Gdy się w krzakach coś poruszy, zmyka aż się kurzy. (zając)
- Rozpoznawanie zwierząt po sylwetkach.
- Na tablicy przypięte są obrazki przedstawiające cienie zwierząt ( niedźwiedź, zając, wilk, sama, wiewiórka). Zadaniem dzieci jest odgadnięcie nazw zwierząt.
- Nauczycielka prezentuje dzieciom ilustracje zwierząt leśnych ( sikorka, zając, niedźwiedź, wilk, małe wiewiórki, lis, sowa, dzięcioł, wrona, strzyżyk). Dzieci opisują poszczególne zwierzęta. Mówią, które znają, a które nie.
- Zabawa ruchowo- naśladowcza.
- Dzieci stoją w rozsypce. Naśladują za nauczycielem poruszanie się poszczególnych zwierząt w rytm muzyki: niedźwiedzie - poruszają się na czworakach; zające - skaczą; dzięcioły - uderzają ręką o podłogę; wiewiórki - skaczą i jedzą orzeszek.
- Słuchanie opowiadania Hanny Zdzitowieckiei pt. ,,Co się stało z bielakiem?".
- Nauczycielka przedstawia treść opowiadania jednocześnie pokazując ilustracje odzwierciedlające jego treść.
Zając szarak mieszkał w polu, a zając bielak w lesie. Oba zające poznały się późną wiosną i bardzo się zaprzyjaźniły ze sobą.
-Odwiedź mnie kiedyś w lesie- zapraszał bielak.
- Odwiedzę- obiecał szarak.
Ale jakoś minęło lato i szarak nie miał czasu dotrzymać obietnicy. To musiał zobaczyć jak ładnie się żyto wykłosiło. To go żniwiarze wypłoszyli z kryjówki. To znów przyglądał się kopaniu ziemniaków. I tak minęło lato, minęła jesień, opustoszały pola. Dopiero jakiegoś dnia zimą przyleciał szarak po śniegu do lasu. Zatrzymał się i patrzy we wszystkie strony, szukając bielaka.
- Czy nie wiesz, gdzie jest bielak?- spytał dzięcioła opukującego starą sosnę.
- Stuk, stuk! Nie wiem, nie mam czasu rozglądać się po lesie- odpowiedział dzięcioł pomiędzy jednym stuknięciem a drugim.
- Czy nie widziałeś bielaka?- spytał szarak malutkiego strzyżyka.
Strzyżyk siedział na gałązce i śpiewał tak wesoło i dźwięcznie, jakby dokoła zieleniło wiosną. A przecież była zima, śnieg pokrywał ziemię i o pożywienie trudno.
- Nie widziałem - odśpiewał zającowi strzyżyk- ale spytaj sikorkę, może ona ci powie.
- Może ty widziałaś bielaka?- spytał sikorkę, która przed chwilą usiadła na gałązce.
- Pink, pink! Widziałam! Tu są jeszcze ślady na śniegu.
Szarak pomknął szybko po wskazanych śladach. Nagle trop urwał się za krzakiem. Widać było tam ponad kupką śniegu dwie czarne plamki. Kupka śniegu poruszyła się. Szarak odskoczył.
- Dzień dobry - zawołało zwierzę- nie poznajesz mnie?...
- Nie znam cię... szukałem bielaka...
- To właśnie ja.
- Ty?- zdumiał się szarak. -Czy kto widział kiedy białego zająca i do tego z czarnymi końcami uszu?
- A pamiętasz, jak się dziwiłeś, że mnie nazywają bielakiem, choć miałem w lecie szare futerko: teraz już wiesz dlaczego.
- Więc to naprawdę ty? Zmieniłeś futro na zimę?
- Przecież i tobie, szaraku wyrasta przed zimą nowe puszyste futerko.
- To prawda- przyznał szarak- ale moje jest tylko trochę jaśniejsze od letniego.
- A moje zimowe futerko jest białe, bo ja pochodzę z krajów, gdzie zima jest długa i leżą wielkie śniegi. Na dalekiej Północy żyją białe lisy i białe niedźwiedzie. Są tam ptaki, którym na zimę wyrastają białe pióra. Nazywają się pardwy.
- To można tam wpaść wprost na leżącego na śniegu lisa?- spytał szarak.
- Ale można też chować się w śniegu tak, że nikt nie dojrzy. Dopiero kiedy lis cię wywęszy, wtedy ratunek w dobrych nogach. A już dobrym biegiem to i my, i szaraki możemy się popisywać.
- Nauczycielka przedstawia treść opowiadania jednocześnie pokazując ilustracje odzwierciedlające jego treść.
- Rozmowa na temat opowiadania.
- Gdzie mieszkał zając szarak?
- Gdzie mieszkał zając bielak?
- Z kim zając szarak się zaprzyjaźnili?
- Kogo spotkał szarak szukając bielaka?
- Co stało się z zającem bielakiem?
- Skąd pochodzi zając bielak?
- Czym mogą się popisać zające?
- Zabawa dydaktyczna.
- Skreślenie niepotrzebnych sylab, aby można znaleźć ukryte nazwy zwierząt: ko - lis – ty; bu – dzik; gło - so - wa - nie
- Ułożenie z liter nazw zwierząt: WILK, ZAJĄC, NIEDŹWIEDŹ, WRONA, DZIĘCIOŁ.
- Globalne czytanie wyrazów.
- Zabawa ruchowa „Śladem zwierząt".
- Nauczycielka rozrzuca po całej sali ślady, jakie zostawia dzik i zając. Zadaniem dzieci jest przejście po tych śladach i utrzymanie równowagi. Ten, kto pomyli ślady lub nie utrzyma równowagi zaczyna od początku.
- Zabawa grupowa.
- Nauczycielka dzieli uczniów na 2 grupy. Każda z grup otrzymuje obrazki z ilustracjami zwierząt leśnych. Następnie na podaną przez nauczycielkę nazwę zwierzęcia, np.sowa. Każda z grup podnosi obrazek przedstawiający to zwierzę. Wygrywa ta grupa, która jest szybsza.
- Praca plastyczna- wykonanie zajączka z waty i nici.