Witajcie kochani.
Już niedługo widzimy się w przedszkolu. A tymczasem chciałabym, abyście wybrali się ze mną w wyprawę na księżyc.
Czy wiecie, że księżyc nie jest ani gwiazdą, ani planetą? Jest to naturalny satelita Ziemi. Abyśmy mogli wyruszyć w kosmiczną podróż musimy się do niej przygotować:
- włączcie cichutko w tle muzykę przypominającą kosmiczne dźwięki i bawcie się dobrze. Powiększcie ekran teledysku i przenieście się w świat przepięknego kosmosu
https://m.youtube.com/watch?v=hD4KMp22jBg
Opowieść ruchowa pantomimiczna „Kosmiczna wyprawa” - rodzic mówi i pokazuje poszczególne czynności, dziecko je naśladuje;
Czy wiecie, że w rakiecie można odbyć najciekawszą podróż na świecie? Więc zapraszam do rakiety, nie potrzebne są bilety! Polecimy razem na kosmiczną wyprawę.
Czy jesteście gotowi na podróżowanie w nieznane?.... zanim wystartujemy musimy najpierw odpowiednio się ubrać, a więc wkładamy kosmiczny kombinezon - najpierw prawa, teraz lewa noga...gotowe?....jeśli tak to ...szuuuu.....zapinamy w naszych kosmicznych kombinezonach suwak...to jednak nie koniec naszej kosmicznej garderoby - nie mamy jeszcze butów, rękawic i kosmicznego hełmu... prawda?...od czego więc zaczniemy?...oczywiście od butów - uwaga wkładamy: prawy but, teraz lewy but i gotowe. ..teraz prawa i lewa rękawica i na końcu hełm...
Uwaga! Włączamy silnik: najpierw jedną, potem drugą ręką, zapinamy pasy, wyglądamy przez okno i 10, 9,8,7,6,5,4,3,2,1,0 - startujemy...lecimy wysoko, coraz wyżej i powoli „wchodzimy” w przestrzeń kosmiczną....uwaga turbulencje...zobaczcie z lewej strony mijamy burzę kosmiczną, w naszym kierunku leci mnóstwo odłamków skalnych...więc „gaz do dechy”!...uciekamy!.. musimy mocno skręcić w prawą stronę...udało się, możemy odetchnąć z ulgą - uff....Teraz możemy już spokojnie zostawić nasze gwiazdy w kosmosie (dzieci naśladują wyciąganie gwiazdy z kieszeni i zostawianie jej poza rakietą)wyjrzycie przez okno z prawej strony z pewnością zobaczycie planetę - przyjrzyjcie się jej uważnie może zobaczycie na niej jakiegoś ufoludka?...hm...ja widzę ufoludka a wy dzieci?pomachajmy mu i powiedzmy kosmiczne dzień dobry.....ioioio...to ostrzeżenie, że kończy nam się tlen w rakiecie musimy więc wracać na Ziemię, szybko wracamy...spójrzcie przez okno czy widzicie Ziemię?...tak, to właśnie ta niebieska planeta ... uwaga trzymajcie się mocno za chwilę będą turbulencje...uwaga zbliżamy się do Ziemi...lądujemy...uff...udało się ...mamy za sobą pierwszy lot w kosmos...rozpinamy pasy, zdejmujemy rękawice, hełm, buty, kosmiczny skafander... Dziękuję Wam za wspólną kosmiczną podróż.
- Zobaczcie jak wyglądało pierwsze lądowanie człowieka na księżycu. A było to 52 lata temu:
https://m.youtube.com/watch?v=gd08emOr-vU&t=8s
- Obserwujemy księżyc - zdjęcia w załącznikach.
Oglądanie księżyca. Księżyc to ciało niebieskie pokryte szarym pyłem. Wydaje się nam, że świeci w nocy, ale tak nie jest.
* Doświadczenie - z piłką zawiniętą w folię aluminiową. Najlepiej wykonać je w ciemnym pomieszczeniu.
Patrzymy na „księżyc” (piłkę w folii aluminiowej) – on nie świeci, następnie kierujemy na niego światło latarki. Widzimy, jak światło się odbija i stwarza wrażenie jakby „księżyc” świecił. Wniosek z doświadczenia: księżyc nie świeci własnym światłem, tylko odbija światło słoneczne.
- Czas na chwilę odpoczynku po podróży. Włączcie piosenkę "Ballada księżycowa", usiądźcie pzed rodzicem, plecami do niego i posłuchajcie o pewnym kosmicie
https://m.youtube.com/watch?v=5Am8X_iHzz4
Masażyk relaksacyjny „Kosmita” autor: K. Kutyła
Była sobie mleczna droga – rysujemy na plecach dziecka palcem krętą linię;
Pełna wielu błyszczących gwiazd. – stukamy palcami po plecach
Na jednej z planet – rysujemy palcem koło
Ufoludek mieszka
Co chude nóżki ma – dwoma palcami rysujemy na plecach dwie linie
Ma duże zielone uszy – łaskoczemy dziecko w uszy
I szyję długą ma. – gładzimy szyję dziecka
Dwa okrągłe brzuszki – dwoma palcami rysujemy dwa kółka
I śmieje się ha, ha, ha. – łaskoczemy dziecko w brzuszek
- praca plastyczna "Człowiek na księżycu" - zdjęcie pracy w załączniku
Najpierw należy przygotować astronautę. Najlepiej ulepić go z modeliny i później postępować wg wskazówek na pudełku, aby figurka zrobiła się twarda. Zwykle wystarczy ją wygotować, albo "wygrzać" na grzejniku. Można też wykorzystać gotowe figurki ludzików z klocków lego lub kinder-niespodzianek. Następnie przygotowujemy flagę, przyklejając na wykałaczce kawałek sztywnego filcu. Kolejny krok to uformowanie kuli ze sreberka (folia aluminiowa), która będzie służyć jako Księżyc, dlatego nierówności są wskazane-będą pełniły funkcje kraterów. Kula musi być takiej wielkości, aby przyklejona na zakrętce słoika umożliwiła jego zakręcenie. Na koniec przyklejamy Księżyc do wewnętrznej strony zakrętki, na nim mocujemy astronautę z flagą i czekamy aż wyschnie klej. W tym czasie wlewamy do słoiczka wodę i dodajemy kilka kropel gliceryny (umożliwi ona wolniejsze i bardziej efektowne opadanie kosmicznego pyłu) oraz brokat i cyrkonie. Zakręcamy dobrze słoik i nasza kosmiczna figurka gotowa! Kiedy wstrząśniemy słoikiem "kosmiczny pył" wirować będzie wokół astronauty.
Materiały:
- niewielki słoiczek z zakrętką
- folia aluminiowa
- przegotowana i wystudzona woda
- gliceryna
- sypki brokat/w prezentowanej pracy użyto także płaskie cyrkonie do dekoracji paznokci-są większe i lepiej nadają się na wirujące elementy kosmosu
- modelina
- wykałaczka
- kawałek filcu
